poniedziałek, 16 lipca 2012

Åsa Lind "Raz, dwa, trzy, Piaskowy Wilk"

Åsa Lind
Raz, dwa, trzy, Piaskowy Wilk
Ilustracje Kristina Digman
Wydawnictwo Zakamarki

- Niby dlaczego cześć? - spytał. - Dlaczego ostatnio tak bardzo spieszy ci się do domu?
Karusia wskazała na słońce, które powoli zsuwało się w morze, wczesnopurpurowe i zmęczone.
- Jeszcze chwila i zrobi się ciemno - odparła.
- No to co? - zapytał Piaskowy Wilk.
Wesoło kołysał ogonem i czekał, co Karusia odpowie. A Karusia tylko westchnęła. Czasami wydawało jej się, że Piaskowy Wilk ma jednak trochę nie po kolei w głowie. Czy on naprawdę nic nie wie o ciemnościach? Nie wie, że to w ciemnościach chowają się wszystkie duchy i potwory!
- Straszne potwory - powiedziała Karusia.
Piaskowy wilk głęboko się zastanowił. Widział już wszystkie możliwe ciemności. Ciemność nocy i ciemność lasu ukrytą pod najgęstszymi gałęziami. Spotkał już ciemność w najgłębszych morskich głębinach i w najstraszniejszych jaskiniach górskich. Widział nawet bezkresną ciemność panującą przed narodzeniem gwiazd, a to była naprawdę czarna ciemność.
Ale duchów i potworów Piaskowy Wilk nigdy w tych ciemnościach nie spotkał.
- Droga Karusiu - powiedział bardzo poważnie. - Nie mogłabyś mi pokazać jakiegoś ducha? Cóż, nie musi być wyjątkowy. Wystarczy mi niewielkich rozmiarów potworoduch.
Karusia grzebała nogą w piachu.
- No wiesz, właściwie to w ciemności nie ma żadnych duchów. W każdym razie nie tak naprawdę.
- I potworów też nie ma? - spytał Wilk.
Wyglądał na rozczarowanego. Czyżby Karusia go okłamała?
Karusia próbowała to wszystko wytłumaczyć.
- W ciemności nic nie widać - powiedziała. - Wszystko, co zazwyczaj po prostu jest, w ciemności jakby znika i wtedy zaczyna się wymyslać.
W morzu znikał właśnie ostatni skrawek słońca. Ciemność, która przez cały dzień wypoczywała sobie pod drzewami, teraz przeciągnęła się i zaczęła wyzierać ze swych kryjówek.
Piaskowy Wilk zgodził się z Karusią. Ciemność to rzeczywiście doskonałe miejsce na wymyślanie i fantazjowanie.
- No ale nie trzeba od razu wymyślać potworności - powiedział. - Można przecież odwrotnie - wymyślać wspaniałości i różne tajemniczości.


Książka zawiera wydane dotychczas trzy tomy:
Piaskowy Wilk
Piaskowy Wilk i ćwiczenia z myślenia
Piaskowy wilk i prawdziwe wymysły
Lekturę stanowi zatem 45 opowiadań o przyjaźni Karusi i Piaskowego Wilka.
Karusia mogłaby być naszą koleżanką. Ma wiecznie zajętych lecz kochajacych rodziców, głowę pełną pomysłów, mnóstwo siniaków na ciele i ogromną  ciekawość świata.

Wilk mieszka od lat na morskiej plaży. Uosabia życiową mądrość z zachowaniem dziecięcego spojrzenia na świat. Jest ciepły w kontakcie, czuły na potrzeby i przyjacielski. Marzenie każdego dziecka ( i nie tylko)! 
Bardzo piękna i mądra literatura. Jest w stanie wiele wnieść i w życie dziecka i w życie dorosłego. Może stanowić bazę do niełatwych rozmów.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz